Por favor, use este identificador para citar o enlazar este ítem:
http://www.alice.cnptia.embrapa.br/alice/handle/doc/937083
Registro completo de metadatos
Campo DC | Valor | Lengua/Idioma |
---|---|---|
dc.contributor.author | SAMPAIO FILHO, J. S. | pt_BR |
dc.contributor.author | SANTOS, V. da S. | pt_BR |
dc.date.accessioned | 2012-10-18T11:11:11Z | pt_BR |
dc.date.available | 2012-10-18T11:11:11Z | pt_BR |
dc.date.created | 2012-10-18 | pt_BR |
dc.date.issued | 2012 | pt_BR |
dc.identifier.citation | In: JORNADA CIENTÍFICA EMBRAPA MANDIOCA E FRUTICULTURA, 6., 2012, Cruz das Almas. Anais... Cruz das Almas: Embrapa Mandioca e Fruticultura, 2012. | pt_BR |
dc.identifier.uri | http://www.alice.cnptia.embrapa.br/alice/handle/doc/937083 | pt_BR |
dc.description | Embora o gênero Manihot seja formado por 80-90 espécies, toda a mandioca cultivada pertence a uma única espécie, Manihot esculenta Crantz. Os clones de mandioca são divididos em dois grupos, com base no teor de compostos cianogênicos. Aqueles com teor abaixo de 100 ppm são considerados como mandioca de mesa, aipim ou macaxeira, e aqueles com acima de 100 ppm são mandioca brava, utilizada para a produção de farinha. | pt_BR |
dc.language.iso | por | pt_BR |
dc.rights | openAccess | pt_BR |
dc.subject | Manihot esculenta Crantz | pt_BR |
dc.subject | Biofortificação | pt_BR |
dc.title | Avaliação de clones de mandioca de mesa. | pt_BR |
dc.type | Resumo em anais e proceedings | pt_BR |
dc.date.updated | 2012-10-18T11:11:11Z | pt_BR |
dc.subject.thesagro | Mandioca | pt_BR |
riaa.ainfo.id | 937083 | pt_BR |
riaa.ainfo.lastupdate | 2012-10-18 | pt_BR |
dc.contributor.institution | JURACI SOUZA SAMPAIO FILHO, UFRB; VANDERLEI DA SILVA SANTOS, CNPMF. | pt_BR |
Aparece en las colecciones: | Resumo em anais de congresso (CNPMF)![]() ![]() |
Ficheros en este ítem:
Fichero | Descripción | Tamaño | Formato | |
---|---|---|---|---|
12312JuraciVanderlei.pdf | 204.63 kB | Adobe PDF | ![]() Visualizar/Abrir |